Mistika zime u našoj Svetoj gori

LEDENO belilo je obojilo stene i šume dramatične klisure Zapadne Morave između Ovčara i Kablara, pojačavajući utisak natprirodnosti i tajanstva Srpske Svete gore. Manastiri i sveta mesta razbacani duž litica kanjona, koji dostiže dubinu i veću od 700 metara, sad izgledaju kao prizori iz bajki nad mirnim ogledalom reke tirkizne boje. Da bi se zakoračilo u svet živog mita o Srpskoj Svetoj gori, u koju su zbog njene fantastične lepote dolazili monasi sa Atosa, dovoljno je doći do Ovčar banje i odabrati stazu kojom ćete prošetati između dve već zaboravljene kule.

One su se nalazile na bregu gde danas stoji manastirska crkvica Ilinje i na brdu u velikom meandru reke kraj manastira Uspenje. Tu su u srednjem veku stajale visoke kamene utvrde i čuvale granice sveta mističnih pustinjaka isihasta, koji su molitvom srca i vežbama disanja dolazili u stanje ekstaze u kome su osećali prisustvo "božanske energije".

Kula Lestvica, čiji su masivni ostaci kraj Uspenja konzervirani i njena bezimena bliznakinja kod Ilinja, bile su motrilje i braniči čudnog sveta tragača za božanskom svetlošću kakva se ukazala apostolima na gori Tavor. Ove visoke kamene građevine nisu bile samo zvonare i osmatračnice, već su imale i prostor za skriptorijume, prepisivačke radionice, napravljene po uzoru na onu u isposnici Svetog Save u Kareji.

Današnji posetioci i poklonici, isto kao i srednjovekovni mistici, dolaze u suton na vidikovce, nekadašnje osmatračnice na bregovima Ilinja i Uspenja i posmatraju bez daha čudesne igre svetla između Ovčara i Kablara. Između ove dve kule u srednjem veku nalazile su se, kao danas u svetogorskoj pustinji na Atosu, mnogobrojne monaške kelije, koje su visile na planinskim liticama kao lastina gnezda i male manastirske crkve.

Isposnica više nema, a i od mnogobrojnih hramova ostalo je samo deset koji nisu grandiozne vladarske zadužbine, ali upravo njihova skromnost ističe bogatstvo prostora između dve kule. Tu se nalaze najlepši krajolici, bilo da volite visine, pa put prevaljujete dobro obeleženim planinarskim stazama, ili samo želite da opušteno šetate kraj reke starim asfaltnim putem, koji danas služi samo da poveže manastire.

Bilo koji put da odaberete, čak i u zimskom kratkom danu, videćete mnogo u klisuri koju su za svoj dom u srednjem veku odabrali najveći mistici pravoslavlja, težeći isihiji - stanju savršene smirenosti. Oni su smatrali da je to stanje moguće postići samo na posebnim mestima za kojima su tragali i nepogrešivo birali predele izuzetne lepote i dramatike za tihovanje. I bez ikakvog misticizma, Ovčarsko-kablarska klisura zimi izaziva ushićenje i divljenje čudu života i prirode.

ŠETNjE I BAZEN

LEDENE šetnje posetioci Ovčarsko-kablarske klisure obično završavaju u prijatnoj toplini čuvenog planinarskog doma ili u bazenu s lekovitom vodom velnes-centra u Ovčar banji.

* Zabranjeno preuzimanje fotografija bez saglasnosti redakcije "Večernjih Novosti"