Kačamak čuva tradiciju

DOK se sa štandova postavljenih kraj manastira Bela crkva kod Beljajke širio miris đakonija po kojima je resavski kraj nadaleko čuven, na drugoj strani su kosači merili ko ima najširi mah i najkvalitetniji otkos. Saksofonisti su se takmičili u muzičkom umeću, momci nadvlačili konopac, žene prele, a mladi igrali vlaška i srpska kola...

Dvodnevni, šesti etno-festival pod nazivom “Bela crkva - Beljajka”, u organizaciji istoimenog udruženja građana, Mesne zajednice, Turističko-sportske organizacije i Centra za kulturu iz Despotovca, okupio je oko 6.000 ljudi, a idejni tvorac Dragi Mijajlović posebno je ponosan na tradiciju ručnog pravljenja kačamaka, kao nekada.

- Od četiri ekipe, najbolji je pripremilo Udruženje građana iz Bošnjana, a registrovan je i najveći kačamak u Srbiji, sa prečnikom od 110 centimetara. U njegovom kuvanju učestvovao je možda najbolji majstor u Srbiji Ilija Margaranović, kojeg su zvali da ovaj vlaški specijalitet sprema i tokom “Vukovog sabora”, što je za nas veliko priznanje - kaže Mijajlović.

Sve je zadivila i Jabuka Brandušanović iz Beljajke, pripremivši borandau - jelo koje se za Božić spravlja od sitno seckane svinjske trbušine i brašna, pa se meša pomoću motke koju ovde zovu ćurkalo.

PRATEĆI PROGRAM

MEĐU osmoricom kosača, najbolji je bio Danijel Bjelić Mitanović (25) iz Beljajke, ispred Milosava Đurišića i Dragana Vučkovića. Tradicionalno, takmičarima su vodu donosile devojke u narodnim nošnjama.

Atrakcija je bio i gulaš Gorana Milenkovića iz Milive - za 60 posetilaca - spremljen od 25 kilograma mesa srndaća, te po pet od divlje svinje i suve slanine, uz isto toliku količinu “miksa” četiri vrste pečuraka, mnogo luka, šargarepe, tri litra belog vina...