BiH: Bugojno opština bez Srba

BUGOJNO - Od 9.000 Srba, koliko ih se na popisu iz 1991. godine tako izjasnilo, danas u opštini Bugojno u Federaciji BiH živi tek 200 Srba, uglavnom starih. Ova sumorna brojka posledica je etničkog čišćenja, diskriminacije i proterivanja nemuslimanskog stanovništva iz ovog srednjobosanskog kantona. Diskriminacija je, kažu naši sagovornici, prisutna i danas gotovo u svim oblastima društvenog života stanovnika Bugojna.

Crkva u ovom gradu bila je uništena tokom rata, ali i posle obnove 2000. godine nekoliko puta je skrnavljena i paljena, ćirilični natpisi na putokazima, institucijama su ili precrtani ili skinuti.

Diskriminacija je prisutna i kada je reč o zapošljavanju u javnim preduzećima i institucijama gde je trebalo da bude ispoštovan paritet iz 1991. godine. Činjenica je, međutim, da u ovim institucijama gotovo da i nema zaposlenih srpske nacionalnosti iako ih je po Zakonu trebalo da bude barem 20 odsto.

Najviše „bode oči“ naziv glavne ulice u srpskom mestu Čipuljić nadomak Bugojna, odakle, inače, poreklo vodi i porodica srpskog premijera Aleksandra Vučića, a gde su lokalne vlasti nekadašnju ulicu Slavka Rodića preimenovale u Ulicu Armije BiH!

Upravo ta takozvana armija je sprovela etničko čišćenje hiljada Srba, ubijala i spaljivala kuće po Bugojnu, kažu naši sagovornici koji su zbog bezbednosti želeli na im se imena ne objavljuju.

- To je upravo, ruganje i provokacija i poruka da nema mesta za suživot na ovim prostorima, da dominacija jednog naroda mora ostati nad drugim - kažu Bugojanci sa kojima smo razgovarali.

Zbog svih ovih činjenica, mnogi Srbi iz Bugojna prodali su ili prodaju svoju imovinu, kuće, stanove, placeve, zemljište i to po znatno nižoj ceni.

Slobodan Petrović koji je pre rata živeo u Bugojnu, prodao je svoju imovinu, danas 20 godina posle rata ponovo obilazi mesto gde je živeo i radio.

- Mnogo toga se promenilo, naravno nema onih ljudi koji su ovde pre rata živeli, kao i oni tako i ja nisam video budućnost za svoju porodicu u ovoj opštini tako da sam sve prodao jer ovde nema povratka za Srbe - kaže Petrović.

DECA

SliČno je i u susednoj opštini Donji Vakuf u kojoj je pre rata živelo 10.000 Srba, a danas ih je svega nekoliko stotina. Malobrojna deca nemaju pravo na nacionalnu grupu predmeta, pa umesto srpskog jezika uče bosanski jezik.