Vladika šabački Lavrentije - “motor“ misija

Iako najstariji episkop po hirotoniji među srpskim arhijerejima, vladika šabački Lavrentije, mladalačkom energijom, glavni je pokretač brojnih crkveno-kulturnih manifestacija u Eparhiji, kako bi značajna godišnjica bila što upečatljivije obeležena. Brojnim kanonskim posetama, arhijerejskim liturgijama, organizovanjem i učešćem na prigodnim akademijama po gradovima i varošima širom Eparhije, vladika nastoji da sve bude na nivou kakav zaslužuje najveći jubilej u životu Hristove crkve.

- Iako nadilazi vreme i istoriju, Hristova Crkva dela u vremenu i prostoru ne odolevajući izazovu godišnjica „okruglih brojeva“, čime otkriva i svoju istorijsku prirodu – kaže protođakon dr Ljubomir Ranković.-Godišnjice su važne za negovanje kulture sećanja i označavaju živo prisustvo prošlosti u sadašnjosti i predstavljaju snažan impuls života u budućnosti. Ne samo kroz prazne i zavodljive reči i „svečana slova“, već, pre svega, kroz konkretna dela koja treba da posvedoče kontinuitet viševekovnog trajanja i odgovornost pred Bogom i istorijom – ističe Vladika Lavrentije u izjavi za naš list.

Pročitajte još: Episkop šabački Lavrentije: Treba nam više solidarnosti

Poznat kao neumorni misionar, neimar i prosvetitelj, pod „konkretnim delima“ vladika podrazumeva zbirku pesama Duhovni Zzvičaj Desanke Maksimović, štampane u tiražu od 30.000 primeraka, koja je podeljena kao njegova božićna pastirska čestitka svim učenicima osnovnih i srednjih škola, bez obzira da li pohađaju veronauku, i svim nastavnicima, profesorima i školskom osoblju. Ovih dana iz štampe izlazi brošura Osam vekova naše Majke Crkve, protođakona dr Ljubomira Rankovića, u tiražu od 70.000 primeraka, koju će sveštenici, uz osvećenje vaskršnje vodice, uneti kao blagoslov, vaskršnju čestitku i jubilarni poklon u sve domove ove Eparhije.

Protođakon dr Ljubomir Ranković i Vladika Lavrentije

– U knjizi je ukratko izložena istorija naše crkve i naroda od doseljavanja na Balkan, sa posebnim akcentom na centralni događaj – dobijanja crkvene samostalnosti 9. decembra 1219. godine. Taj datum je zlatno i crveno slovo naše nacionalne i crkvene istorije, i predstavlja naš duhovni i nacionalni rođendan. Podvig Svetoga Save neuporediv je u srpskoj viševekovnoj istoriji – ističe protođakon Ranković i dodaje:– Njegovo napuštanje prinčeveskog prestola i bekstvo u Svetu Goru, prezir zemaljskog i opredeljenje za Carstvo nebesko, koji će slediti mnogi Nemanjići, predstavlja temelj kosovskog zaveta i osnovno čvorište i srčiku našeg duhovnog, kulturnog i nacionalnog kontinuiteta i identiteta, kroz sva „ognjena čistilišta“ minulih vekova“.

Tekst se završava snažnim kreščendom, zavetnom porukom najveće harizme našeg vremena – patrijarha srpskog Pavla o Kosovu, večnoj srpskoj temi i dilemi, meri i proveri: „Kosovo će u 21. veku biti mera i provera svih nas – od skromnih trudbenika svakodnevice, do patrijarha i vođa srpskog plemena. Ne budemo li dostojni Kosova, nećemo biti dostojni ni svoga zemaljskog postojanja. Nestaćemo kao da nas nije ni bilo, a na našem mestu živeće neko drugi... Budimo ljudi. Amin“.

Na kraju dr Ranković podseća i na još dva eparhijska jubileja: 30-godišnjicu upokojenja vladike šabačko-valjevskog Jovana Velimirovića, i 30-godišnjicu episkopske službe vladike Lavrentija na tronu Šabačke eparhije, koje će proteći u svetlosti ove retke „Godine milosti Gospodnje“, u životu Božjeg naroda severozapadne Srbije.