Stub identiteta

SRBI već vekovima na Kosovu i Metohiji prolaze golgotu, ali naš narod je uvek nalazio snage za duhovnu obnovu. Nadamo se da će tako biti i ovog puta, i da Srbi nikada neće u potpunosti napustiti Kosovo, gde je središte naše duhovnosti i istorije. Naše svetinje su stubovi na kojima počiva identitet našeg naroda i verujemo čvrsto u Boga da će i pored svih iskušenja koja nas snalaze Bog zaštititi našu Crkvu sa njenim vernim narodom.

Odnos sa Albancima nije isti u svim delovima Kosova i Metohije. Negde postoji relativna tolerancija, recimo, u Prizrenu, a u Đakovici, Dečanima, Klini imamo mnogo težu situaciju. Situacija je bolja nego pre, u tom smislu što više nema toliko napada i nasilja i što se slobodno putuje, ali atmosfera je i dalje prilično napeta, posebno ovih dana, i postoji veliki potencijal za nove nerede. Voleli bismo da ima mnogo više pozitivnih primera, ali gotovo je nemoguće čuti bilo koga među kosovskim Albancima da nešto javno pozitivno kaže o našoj Crkvi ili Srbima uopšte. U novinama ima dosta zapaljivih tekstova sa neskrivenim izlivima etničke netrpeljivosti.

U Eparhiji raško-prizrenskoj, na teritoriji Kosova i Metohije, trenutno imamo 160 parohijskih hramova i 14 aktivnih manastira. U Prištini postoji stara Crkva Svetog Nikole iz 19. veka, koja je bila zapaljena u martovskom pogromu 2004. godine, i ona je, za sada, delimično obnovljena. U njoj služe jedan sveštenik i đakon, koji tu žive sa svojim porodicama. Nezavršeni Hram Hrista Spasa u centru grada izložen je stalnim skrnavljenjima i provokacijama i, nažalost, nemamo sredstava ni mogućnosti da tu crkvu sada završimo.

(Sputnjik)

Vladika raško-prizrenski Teodosije