Cela sela nestaju sa karte

Dok gradove širom zemlje, a naročito prestonicu, muči prenaseljenost i nezaposlenost, sela izumiru. Na gradskim bulevarima i ulicama sede beskućnici, a seoske kuće propadaju bez domaćina. Za pola veka, od 1950. do 2000. godine, iz sela u grad prešlo je osam miliona ljudi! U drugim delovima sveta za takav proces bilo je potrebno i oko 150 godina.

Mnogobrojna istraživanja i statistika svedoče da seoska domaćinstva poslednjih decenija ubrzano ostaju bez mladog stanovništva. Jedna od scena razglednica iz Srbije mogla bi da budu i starci koji bezvoljno sede ispred zapuštenih domaćinstava usred bogate, plodne, blagorodne zemlje.

Svake godine kod nas više umre nego što se rodi čak 40.000 stanovnika, a od toga je 12.000 u Vojvodini. Dakle, svake godine u Srbiji nestane po jedna varoš.

Od oko 4.800 sela, na putu izumiranja je svako četvrto. Podaci sa poslednjeg popisa pokazuju i da u čak 702 naselja u Srbiji živi manje od stotinu stanovnika! Tako, u čak 352 naselja živi manje od 50 meštana, a 350 imaju između 50 i 100 stanovnika. Po pravilu to su naselja bez mladih, a zato se i procenjuje da će za dve decenije potpuno opusteti. Ovom broju treba dodati još 500 naselja koja su na popisu 2002. godine imala od 100 do 150 stanovnika.

Istovremeno, u selu živi blizu polovine stanovništva Srbije, a manje od 40 odsto se bavi poljoprivredom. Verovatno ona većina razmišlja kako da se domogne lakšeg grdskog hleba.

Samo je lane ostalo neobrađeno 600.000 hektara njiva, pa je u nekada uređenim atarima već ovladala divljina.