U Narodnom muzeju u Pančevu: Savin završni čin

NA izložbi u Narodnom muzeju Pančevo, koja će biti otvorena u petak u 19 časova, Galerija slika "Sava Šumanović" iz Šida predstaviće deset dela likovnog velikana iz svoje kolekcije, nastalih u posledenjih deset godina njegovog stvaralački blistavog i tragičnog života. Period od 1931. do 1942, koji je proveo upravo u porodičnom domu, uz majku Persidu, kritičari ocenjuju kao najznačajni deo Šumanovićevog opusa, kao suštinu njegove ličnosti i umetničke vere.

Kako za "Novosti" kaže direktorka galerije koja baštini njegovo i ime i delo, Vesna Burojević, koja je i autor ovog izbora, svaka izložba Šumanovićevih dela, ma koliko slika je na njoj predstavljeno, zbog značaja ovog umetnika je - velika.

- Poslednja decenija njegovog stvaralaštva bila je najplodnija, tokom nje je uradio više od 600 dela, od čega se 417 čuva u Šidu - objašnjava Burojevićeva, podsećajući da je ostavljajući legat svome gradu Persida Šumanović smatrala da se ta dela najbolje mogu doživeti i razumeti upravo tamo gde su i nastala. - Bilo je zato teško izdvojiti samo 10 reprezentativnih za ovu postavku, ali isti problem imamo i kada moramo da od svih tih sjajnih slika izdvojimo samo 100 za stalnu postavku.

Za postavku u, kako kaže, prelepoj svečanoj sali pančevačkog muzeja (smešten u zgradi nekadašnjeg magistrata), izabrano je nekoliko pejzaža, među kojima je i čuvena slika "Iločki put zimi" iz 1942. godine, jedna mrtva priroda i jedan akt ("Čitačicu"):

- Uz akt urađen na platnu, predstavićemo i crtež prema kome je nastao, kako bismo pokazali i kako je pored toga što je bio veliki slikar, Šumanović bio i izvanredan crtač - zaključuje Vesna Burojević.

"Iločki put zimi"

Tokom svog kratkog života i umetničkog puta, Šumanović je postao jedan od najznačajnijih srpskih umetnika 20. veka. Pripadao je generaciji koja je uvela našu umetnost u savremene evropske tokove, čije je tendencije prihvatio tokom dva boravka u Parizu.

SLIKAO DO KRAJA

U POSLEDNjOJ deceniji Šumanović je uglavnom slikao pejzaže i aktove. Najviše dela nastalo je tokom 1939. godine, kada je pripremao veliku izložbu u Beogradu, i sledeće 1940, ponesen uspehom postavke na Novom univerzitetu. Neke slike uradio je prvih ratnih godina. Slikao je do samog kraja - kada su došli po njega, rano ujutro 28. avgusta 1942. godine, na štafelaju je ostao završen poslednji deo triptiha "Beračice".