Poigravanje sa Vukom

ZBORNIK radova sa okruglog stola "Srpski jezik danas i vukovska jezička paradigma" održanog u Filološkoj gimnaziji prošle godine predstavljen je juče u Srpskoj književnoj zadruzi.

Da je Vuk, uz najmlađeg sina Stefana Nemanje, najznačajnija ličnost u kulturnoj i ne samo kulturnoj istoriji Srba, istakao je akademik Slobodan Remetić. Velikan iz Tršića je, prema njegovim rečima, neiscrpna tema, a za njegovo kolosalno delo vezane su, kao ni za koga u povesnici njegovog naroda, jednostrana uopštavanja.

- Niko se danas neće sporiti sa sudom da se istorija poigrala s konačnim rezultatom sjajnog Vukovog poduhvata, izvedenog, razume se, za potrebe srpskog naroda i njegove kulture. Danas je jasno kako i zašto prihvatanje vukovskog jezičkog modela predstavlja "najjači politički potez koji je građanski Zagreb ikada povukao" - ističe Remetić u svom radu "Vukova reforma i dvoizgovornost i dvoispisnost (prošlost, sadašnjost i perspektive)".

Tim činom, dodaje ovaj autor, mi smo se, voljom drugih, našli u stogodišnjem "pitonskom zagrljaju" braće "zapadnoga zakona", naroda drugačije prošlosti, kulture, duhovnosti i političkih ambicija, čiji su čelnici tuđi trud maestralno iskoristili u okupljanju uglavnom svih katolika štokavaca u hrvatsku naciju:

- Istorija se postarala da mi danas, i po rečima stranih lingvista, na prostoru između Makedonije i Bugarske, na jugoistoku, i Slovenije, na severozapadu, imamo jedan lingvistički jezik i više "političkih jezika", čime se stiglo do "poliglosije" nepoznate ostatku Zemljinog šara, nastale prostim preimenovanjem srpskog jezika.

DOMINIRA LATINICA

DANAS u srpskom "javnom jeziku" dominira latinica... Nametanje jugoslovenske kulturne matrice, koja je od strane Zapadne Evrope uvek podrazumevala hrvatsku kulturu kao dominantnu i srpsku kao potčinjenu u okviru zadatog modela, sprovodi se i danas, ne samo uočljivim forsiranjem latinice, već sve češće i tipom pravopisa koji se sprovodi u okviru dela štampanih "srpskom latinicom". Tako na mala vrata u srpski pravopis ulazi pisanje stranih vlastitih imena u originalnom grafijsko-ortografskom ruhu, što je već duže vreme odomaćeno kod Hrvata - kaže Aleksandar Milanović u svom radu.